اثرات اسانس های گیاهی، نانو ذرات نقره و برخی ترکیبات شیمیایی بر ماندگاری گل بریدنی گلایول (Gladiolus grandiflora L.)

در این پژوهش با هدف بهبود ماندگاری گل و حفظ کیفیت ظاهری گل شاخه‌‌بریدنی گلایول رقم وایت (Gladiolus grandiflora cv. White) اثر اسانس‌های تیمول و آویشن شیراز در غلظت‌های 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر و نانو‌ذرات نقره در غلظت‌های 3 و 5 میلی‌گرم در لیتر، 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات در غلظت‌های 300 و 400 میلی‌گرم در لیتر به همراه ساکارز 3درصد و تیمارهای آب‌مقطر، اتانول 500 میلی‌گرم در لیتر و ساکارز 3درصد به‌منزلۀ تیمارهای شاهد بررسی شد. گل‌ها به مدت 24 ساعت با محلول‌های ذکر‌شده تیمار کوتاه‌مدت شدند. در این پژوهش صفات متعددی از‌جمله: ماندگاری گل، تعداد باکتری، میزان کلروفیل، پراکسیداسیون لیپیدها، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و کاتالاز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بین اسانس‌های گیاهی تیمارهای 100 میلی‌گرم در لیتر آویشن شیراز و 100 میلی‌گرم در لیتر اسانس تیمول بیشترین تأثیر را بر ماندگاری گل‌ها به‌ترتیب با 6/13 و 8/12 روز نشان دادند. در تیمارهای شیمیایی 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات در غلظت 300 میلی‌گرم در لیتر و نانوذرات نقره در غلظت 3 میلی‌گرم در لیتر نیز ماندگاری گل به‌ترتیب با 4/17 و 8/14 روز افزایش یافت. همچنین تیمارهای اسانس آویشن شیراز و تیمول در سطح 50 میلی‌گرم در لیتر تأثیر معناداری بر ماندگاری گل نداشتند. در تیمارهای ذکر‌شده میزان پروتئین و کلروفیل نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. میزان پراکسیداسیون لیپیدها، فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز و تعداد باکتری در گل‌های تیمار‌شده با اسانس‌های آویشن شیراز و تیمول 100 میلی‌گرم در لیتر و تیمارهای 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات 300 و 400 میلی‌گرم در لیتر و نانوذرات نقره 3 و 5 میلی‌گرم در لیتر نسبت به تیمار شاهد (آب‌مقطر) کمتر بود. اسانس‌های گیاهی و تیمارهای شیمیایی به همراه ساکارز سبب افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت گل‌های شاخه بریدنی گلایول رقم وایت شدند.